Discussie over het gebruik van de stroomconnector heeft veel, in feite kan de gebruiker de stroomconnector toevoegen aan een bestaand softwaremodel, gebruikt om de zakelijke zorgen en transversale zorgen te verbinden, vanwege AOP-semantiek is het connectorgedeelte afhankelijk van zakelijke zorgen, het dwarsdoorsnijdende gedeelte is afhankelijk van de voedingsconnector.
Vervolgens kan de gebruiker rond de connector een reeks selecties maken, zonder handmatig enige inhoud in te voeren, het kunnen de zakelijke zorgen, de wijze van verbindingsonderdelen en transversale zorgen zijn die zijn geïdentificeerd (deze stap is door de wederzijdse AOP-informatie te bepalen, en de informatie die in de connector is opgeslagen om te bereiken, dit deel exportinformatie is natuurlijk haalbaar).
Er wordt ook aangevoerd dat om een soepele overgang tussen ontwerp en implementatie mogelijk te maken en een laag architectonisch ontwerp te ondersteunen, linkgebaseerde aspectgeoriënteerde modelleringstools een coderaamwerk moeten ondersteunen dat automatisch verschillende AOP-implementatietechnieken uit het ontwerpmodel genereert. Dit stelt de ontwikkelaar in staat zich te concentreren op het bouwen van het model, terwijl de modelleringstool de code automatisch genereert. Het genereren van code verbetert de productiviteit van ontwikkelaars en vermindert het aantal fouten. De op links gebaseerde aspect-georiënteerde modelleermethode verbetert de herbruikbaarheid van AOP-technologie en verbetert de efficiëntie van softwareontwikkeling het vermijden van inconsistentie tussen ontwerp en implementatie. De ontwerper kan AO ontwerpen met het objectgeoriënteerde idee, en de ontwikkelaar kan de latere programmering voortzetten volgens het gegenereerde coderaamwerk.
Er is ook gesuggereerd dat connectoren werden geïntroduceerd om aspectgeoriënteerde modellering te ondersteunen, waarbij de scheiding van zorgen vroeg in de softwarelevenscyclus behouden bleef om de specificatie van transversale problemen op architectonisch niveau aan te pakken. Een van de belangrijkste redenen waarom connectoren werden geïntroduceerd, was om standaard ondersteuning voor ontwikkelingstools. Op Uml gebaseerde oplossingen voor het toevoegen van connectoren zijn acceptabeler. Connectoren zijn een eenvoudige en krachtige identificatie voor aspectgeoriënteerde modellering. Maar om fouten bij het toewijzen van modellen aan code te verminderen en ondersteuning te bieden voor het onderliggende architectuurontwerp, automatische generatie van AOP-codeframeworks is ook vereist.
In het algemeen kunnen link-gebaseerde aspect-georiënteerde modelleringsbenaderingen dus op een transparante manier worden geïntroduceerd in de analytische ontwerpfase van software, en kunnen ze het latere schrijven van AOP-code begeleiden om een naadloze verbinding tussen ontwerp en code te bereiken.
Posttijd: okt-01-2019